ΠΡΟΧΩΡΑ ΓΟΡΓΑ Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ

Μέχρι το 2013 προβλέπεται να έχει αποκατασταθεί ο Παρθενώνας και να έχουν ολοκληρωθεί εργασίες αποκατάστασης και σε άλλα μνημεία της Ακρόπολης. Ηδη έργα πραγματοποιούνται στη δυτική πλευρά του Παρθενώνα, η οποία αντιμετωπίζει σειρά προβλημάτων.

Ανάμεσα στα προβλήματα είναι οι θραύσεις λίθων που οφείλονται στη διόγκωση και οξείδωση των σιδερένιων ενισχύσεων της προηγούμενης αναστήλωσης αλλά και των αρχαίων σιδερένιων συνδέσεων, παραμορφώσεις από σεισμούς, αλλά και από την έκρηξη που ακολούθησε τον βομβαρδισμό του Μοροζίνι το 1687, καθώς και η πολύ κακή κατάσταση διατήρησης της επιφάνειας από την αρχαία πυρκαγιά του 267 μ.Χ., την απολάξευση των μορφών και τη ρύπανση της ατμόσφαιρας.
Τα έργα περιλαμβάνουν την  απομάκρυνση 6 μετοπών και την μεταφορά τους στο Μουσείο της Ακρόπολης.
Στο μνημείο θα τοποθετηθούν πιστά αντίγραφα από τεχνητό λίθο των μετοπών και των εναετίων γλυπτών του συμπλέγματος του Κέκροπα και της Καλλιρρόης.
Επίσης, προβλέπεται η απομάκρυνση των εργοταξιακών εγκαταστάσεων, η απόδοση του περιβάλλοντος χώρου του ναού, η διαμόρφωση πρόσβασης των επισκεπτών σε χώρο θέασης του ναού, η αποκατάσταση του δαπέδου από οπλισμένο σκυρόδεμα νότια και ανατολικά του ναού και η βελτίωση προστασίας και λειτουργικότητας του υπογείου.

Ο ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΕΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;

Μετά τις επιτυχημένες ταινίες που έχει γυρίσει σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, όπως το Match Point και το Scoop στη Βρετανία, το Vicky Cristina Barcelona στη Bαρκελώνη και το Midnight in Paris στο Παρίσι, ο Γούντι Άλεν σκοπεύει να γυρίσει ταινία και στη χώρα μας.

Αν και το τελευταίο διάστημα είναι απασχολημένος με την τελευταία του ταινία “Rome with love”, η οποία γυρίζεται στη Ρώμη,  ο διάσημος Αμερικανός σκηνοθέτης,  αναμένεται να φτάσει τις επόμενες μέρες στην Ελλάδα και μάλιστα σε κάποιο νησί του Αιγαίου αναζητώντας τόπους για να σκηνοθετήσει μία από τις επόμενες ταινίες του, συνεχίζοντας έτσι την ευρωπαϊκή του «περιοδεία».

Σύμφωνα με πληροφορίες, ένας από του σταθμούς του θα είναι η Σκιάθος, όπου γυρίστηκε και η ταινία Mamma Mia.

ΧΡΥΣΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ

Εβδομήντα χρόνια κλείνουν φέτος από τη χρονιά που η Ιλσε (Ινγκριντ Μπέργκμαν) συνάντησε κινηματογραφικά τον Ρικ (Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ). Σήμερα αυτός ο φλογερός όσο και καταραμένος έρωτας εξακολουθεί να παραμένει ολοζώντανος καθώς η «Καζαμπλάνκα» έμεινε στην ιστορία ως το απόλυτο ρομάντζο του Χόλιγουντ, συνδυάζοντας ταυτοχρόνως πολλά κινηματογραφικά είδη.

Ηταν 1938 όταν ο Μάρεϊ Μπαρνέτ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, βρέθηκε με τη σύζυγό του στην Ευρώπη για να ζήσει από πρώτο χέρι την εισβολή των ναζιστών στην Αυστρία - τότε που τα πρώτα κύματα προσφύγων είχαν αρχίσει να εγκαταλείπουν άρον-άρον τη Γερμανία. Λίγο αργότερα, ο Μπαρνέτ σε μια επίσκεψή του στη γαλλική Ριβιέρα κάθισε σε ένα καφέ όπου συγκεντρώνονταν πρόσφυγες. Στόχος τους ήταν να διασχίσουν τη Μεσόγειο με κατεύθυνση την Καζαμπλάνκα, έναν από τους σταθμούς σωτηρίας τους.

Ενα από τα πράγματα που έκαναν εντύπωση στον Μπαρνέτ ήταν ο μαύρος πιανίστας που ψυχαγωγούσε το κοινό αποτελούμενο από γερμανούς, γάλλους και βρετανούς θαμώνες. Ο συγγραφέας αποφάσισε πως αυτό το καφέ θα μπορούσε να γίνει ο ιδανικός χώρος για ένα θεατρικό έργο. Οπως και έγινε. Γράφτηκε το 1940 σε συνεργασία με τη συγγραφέα Τζόαν Αλισον.

Το έργο είχε τον τίτλο «Everybody comes to Rick's» («Ολοι έρχονται στου Ρικ») με κεντρικό πρόσωπο τον Ρικ Μπλέιν, κυνικό ιδιοκτήτη ενός καφέ στην Καζαμπλάνκα, ο οποίος αν και αποστασιοποιημένος από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο θα εμπλακεί όταν στη μέση μπαίνει ένας παλιός έρωτάς του, η Ιλσε, παντρεμένη πλέον με έναν αντιστασιακό.

Περιέργως, χωρίς ποτέ να εκδοθεί, το έργο πουλήθηκε προς 20.000 δολάρια στα στούντιο της Warner Bros χάρη στη μεσολάβηση του ατζέντη των συγγραφέων. Ο παραγωγός Χαλ Γουόλις προσέλαβε τους δίδυμους αδελφούς Τζούλιους και Φίλιπ Επστάιν για τη συγγραφή και προσαρμογή των διαλόγων, ενώ πρώτη επιλογή σκηνοθέτη υπήρξε ο Γουίλιαμ Γουάιλερ, ο οποίος όμως εκείνη την εποχή «ανήκε» μέσω συμβολαίου στη Metro Goldwyn Meyer. Εφόσον συνάδελφοί του όπως ο Βίνσεντ Σέρμαν και ο Γουίλιαμ Κέιγκλι επίσης δεν ήταν διαθέσιμοι, ο Γουόλις στράφηκε προς τον πιο εργατικό σκηνοθέτη του στούντιο, τον Μάικλ Κερτίζ, ο οποίος τελικά ανέλαβε τα γυρίσματα.

Αρχική επιλογή ηθοποιών ήταν ο Ρόναλντ Ρίγκαν (Ρικ) και η Αν Σέρινταν (Ιλσα). Ακούστηκε και το όνομα της ρωσίδας μπαλαρίνας Ταμάρα Τουμάνοβα - σε αυτήν οφείλεται μάλιστα η αλλαγή της εθνικότητας της Ιλσε από Αμερικανίδα σε Ευρωπαία. Ηθοποιοί που είχαν ακουστεί για τον ρόλο της Μπέργκμαν ήταν επίσης οι Μισέλ Μοργκάν και Εντβίζ Φεγέρ. Ο Γουόλις κατέληξε στη σουηδή σταρ Ινγκριντ Μπέργκμαν, αλλά για να τη «δανειστεί» από τον παραγωγό Ντέιβιντ Σέλζνικ χρειάστηκε να του «δανείσει» την Ολίβια ντε Χάβιλαντ. Ο ιδιοκτήτης της Warner Bros, Τζακ Γουόρνερ, προσανατολιζόταν προς τον Τζορτζ Ραφτ για τον ρόλο του Ρικ. Ο Γουόλις όμως τον έπεισε ότι ο ρόλος ήταν κομμένος και ραμμένος για τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ.

Πίσω από τις κάμερες

Οι δύο πρωταγωνιστές δεν συμπαθούσαν καθόλου ο ένας τον άλλον. Λέγεται μάλιστα ότι η Μπέργκμαν φοβόταν τον Μπόγκαρτ επειδή τον είχε δει να παίζει σε πολλές γκανγκστερικές ταινίες! Ηταν όμως αρκετά καλοί επαγγελματίες ώστε να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Αποτέλεσμα, το ζευγάρι να μείνει στην Ιστορία ως ένα από τα πιο χαρακτηριστικά που πέρασαν ποτέ από το σελιλόιντ.

Εν τω μεταξύ, η τότε σύζυγος του Μπόγκαρτ, Μέιο Μάθοτ καταδίωκε τον άνδρα της στα γυρίσματα πεπεισμένη ότι διατηρούσε στην πραγματικότητα ερωτικό δεσμό με την Μπέργκμαν. Περιέργως, έχει επίσης ακουστεί ότι οι δύο ηθοποιοί δεν εκτιμούσαν ιδιαιτέρως την ταινία - κανείς άλλωστε δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι θα προκαλούσε τόσο θόρυβο αποσπώντας τρία Οσκαρ (ταινίας, σκηνοθεσίας και σεναρίου) έχοντας προταθεί για οκτώ.

Η «Καζαμπλάνκα» γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στα στούντιο της Warner Bros. Οσο για τον μαύρο πιανίστα που είχε αρχικώς εμπνεύσει τον Μπαρνέτ, ο ρόλος κατέληξε στον Ντούλεϊ Γουίλσον που, ενώ ήταν μουσικός (ντράμερ), δεν είχε ιδέα από πιάνο: στην ταινία τον ντουμπλάρει ο Ελιοτ Κάρπεντερ, τότε μουσικός του στούντιο.
* Το ενδεχόμενο να μεταφερθεί στο σινεμά το θεατρικό έργο «Everybody comes to Rick's» αποφασίστηκε μία ημέρα μετά την επίθεση των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ (7.12.1941), σε μια περίοδο που τα αμερικανικά στούντιο προσανατολίζονταν σε φιλοπατριωτικές ταινίες.

* Στην πρώτη σκηνή του Ρικ, τον βλέπουμε να παίζει σκάκι, που ήταν το αγαπημένο παιχνίδι του Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ. Μάλιστα η παρτίδα ήταν πραγματική, ανάμεσα στον Μπόγκαρτ και έναν νεοϋορκέζο φίλο του με τον οποίο έπαιζε δι' αλληλογραφίας.

* Οι σκηνές του παζαριού που βλέπουμε στην αρχή της ταινίας είχαν ήδη γυριστεί και χρησιμοποιηθεί στην ταινία «The desert songs», που προηγήθηκε της «Καζαμπλάνκα».

* Δεν αποκαλύπτεται ποτέ για ποιον λόγο ο Ρικ Μπλέιν δεν μπορεί να επιστρέψει στις ΗΠΑ. Οι σεναριογράφοι αδελφοί Επστάιν αδυνατούσαν να βρουν μια αιτία, γι' αυτό και τελικά... δεν έδωσαν.

* Ο λόγος που ο τίτλος «Everybody comes to Rick's» άλλαξε σε «Καζαμπλάνκα» ήταν η επιτυχία της ταινίας «Αλγέρι».
Η «Καζαμπλάνκα» θα ξαναπαιχτεί στις αίθουσες τέλη Μαΐου.

ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΑΠΟΨΗ

Η ΝΤΕΝΕΒ ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ

Η Κατρίν Ντενέβ βρέθηκε πριν από λίγο καιρό στην Αθήνα προκειμένου να συμμετάσχει στα γυρίσματα της τελευταίας ταινίας του Γιάννη Σμαραγδή «Ο θεός αγαπά το χαβιάρι». Η Ντενέβ υποδύεται την Αικατερίνη τη Μεγάλη της Ρωσίας και τα γυρίσματα των αρκετών σκηνών της ολοκληρώθηκαν τη Μεγάλη Παρασκευή.
Η ταινία, που εκτός άλλων γυρίστηκε σε αυθεντικούς χώρους της Ρωσίας, είναι ένα έπος, με πυρήνα τον βίο και την πολιτεία του Ιωάννη Βαρβάκη, ο οποίος ξεκίνησε ως πειρατής από τα Ψαρά και εξελίχθηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους φιλέλληνες.
Τον Βαρβάκη υποδύεται ο γερμανός ηθοποιός Σεμπάστιαν Κοχ. Στην ταινία εμφανίζονται πολλοί έλληνες ηθοποιοί, ανάμεσα στους οποίους ο Λάκης Λαζόπουλος, ο Ακης Σακελλαρίου, ο Παύλος Κοντογιαννίδης και ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης. 

O ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟ

Η ζωή του με δικά του λόγια
"H Αγία Mονή είναι μια συνοικία έξω από τα Τρίκαλα. Από 'κει καταγόταν η μητέρα μου. Εκεί γεννήθηκα κι εγώ, στις 2 Απριλίου του 1948... κι εκεί μεγάλωσα. O πατέρας μου ήταν από ένα χωριό της Καρδίτσας στο οποίο εγώ πήγα για πρώτη φορά όταν ήμουν 10 χρονών. Τον πατέρα μου τον γνώρισα όταν ήμουν 29 ετών. Μέχρι τα 16 γραφόμουν "ορφανός". Νομίζαμε ότι ο πατέρας μου σκοτώθηκε στο αντάρτικο. Ώσπου τότε ήρθε ένα γράμμα που έλεγε ότι ζει και είναι στη Ρουμανία. Πέρασαν άλλα 13 χρόνια ωσότου να γυρίσει"...
Η ΑΓΙΑ ΜΟΝΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
"Στο σπίτι ζούμε η μάνα, η αδελφή μου που είναι μεγαλύτερη και εγώ. Yπήρχαν και δύο αδέλφια της μάνας μου που όμως ήταν φυλακή και εξορία για πολιτικούς λόγους". ....
"H μητέρα μου κάνει φλοκάτες για να μας ζήσει. Όλο το χειμώνα τις φτιάχνει και τα καλοκαίρια που γίνονταν πανηγύρια πηγαίνει και τις πουλάει. Yπάρχει και τοπικό παζάρι κάθε Δευτέρα όπου επίσης πηγαίνει"...
"H Aγία Mονή ήταν φτωχική συνοικία, υποβαθμισμένη και ήταν όλοι αριστεροί. Aφού κάθε εκλογές έρχονταν εκεί οι χωροφύλακες και ψήφιζαν για να υπάρχει... ισοζύγιο. Mικρή Mόσχα τη λέγανε.... Πιτσιρικάδες ήμασταν όλοι μαζί τα παιδιά της γειτονιάς. Όλα στην ίδια κατάσταση, δεν είχαμε την άνεση για παραπάνω πράγματα. Μαζί στο παιχνίδι, μαζί στο σχολείο ....Τελείωνε το σχολείο, αφήναμε την τσάντα στο σπίτι και μέχρι να βραδιάσει εκεί... Και στο σχολείο στο διάλειμμα πάλι μπάλα παίζαμε. Ήμουν καλός μαθητής, αλλά δε νομίζω ότι ήταν κι από τις αγαπημένες ασχολίες μου το σχολείο. Βαριόμουν να διαβάζω. Διάβαζα όσο ήταν για να περνάω πάντα. Δεν υπήρχε και κανένας που να διάβαζε πολύ την εποχή εκείνη. Δεν είχαμε και βιβλία. Δεν υπάρχει ακόμη η δωρεάν παιδεία, λεφτά δεν υπάρχουν για βιβλία... Ό,τι μαθαίναμε από την παράδοση κι ό,τι διαβάζαμε στο διάλειμμα από κανένα δανεικό βιβλίο. Στα αρχαία ήμουν σκράπας. Τα μαθηματικά δεΝ χρειάζονταν τόσο διάβασμα. Ήμουν καλύτερος. Από τα 12 περίπου αρχίζουν και οι... καντάδες. Φτιάχνουμε και μια χορωδία... Λέγαμε ο ένας ενδιαφέρεται γι' αυτήν, ο άλλος για την άλλη και κάναμε την περατζάδα όλοι μαζί γύρω-γύρω μέχρι να μην αφήσουμε κανέναν παραπονεμένο. Όταν είχαμε σόλα τα αναλάμβανα εγώ. Με θεωρούσαν καλό για να τραγουδάω μόνος μου. Δεν είχα τη φωνή που χρειαζόταν η χορωδία... Να τραγουδάμε μας άρεσε πολύ πάντως. Ραδιόφωνο υπήρχε στο σπίτι από τότε που ήρθε ο θείος μου. Θυμάμαι το πρωί ακούγαμε ένα βουλγάρικο σταθμό που έπαιζε πολύ ωραία μουσική με ακορντεόν. Mετά πιάναμε Αμαλιάδα που είχε πολύ καλά λαϊκά. O Καζαντζίδης ήταν η παιδική μου λατρεία"....
ΤΟ ΞΥΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΓΡΑΝΑΖΙ
"Τα καλοκαίρια δούλευα για να βοηθήσω τα οικονομικά της οικογένειας. Στην αρχή γκαρσόν στην ταβέρνα ενός θείου μου... Μετά, στα 12-13, πήγαινα και δούλευα στις κορδέλες που κόβανε ξύλα" ......
"Κάπου στα 12-13 με καλούν για πρώτη φορά και εμένα στην ασφάλεια, μου εξηγούν τι ήταν ο πατέρας μου - ακόμα γράφομαι "ορφανός" - ο θείος μου, η οικογένειά μου και μου συστήνουν να... μάθω καμιά τέχνη γιατί με τέτοιο ιστορικό δεν έχω κανένα λόγο να πάω στο σχολείο, αφού δεν θα με αφήσουν να σπουδάσω. Aπό 'κει είναι που μπλέκομαι και γω στο γρανάζι το πολιτικό κι αρχίζω να το ψάχνω. Και ξέρεις... δε χρειάζεται να κάνεις και πολλά... όταν έχεις τη στάμπα ότι και να γίνει σ' εσένα έρχονται... Είχαν αρχίσει τότε οι Λαμπράκηδες. Ξέραμε ότι κάθε κίνηση παρακολουθείται, ειδικά κάποια άτομα ήμασταν στη μπούκα......
"Ήμουν στην Tρίτη γυμνασίου όταν πια το πράγμα στα Τρίκαλα δεν πήγαινε άλλο. Μία σφαλιάρα που μου' δωσε καθηγητής γιατί μίλησα και είχα αυτές τις απόψεις γύρισε ανάποδα κι εμένα και τη μάνα μου. Δεν είχα φάει ποτέ μου ξύλο στο σπίτι"...
"Το '59 βγήκε ο θείος από τη φυλακή, αλλά δεν ήρθε στα Τρίκαλα. Έμεινε στην Αθήνα όπου δούλευε σαν διευθυντής σε μια κομματική επιχείρηση, την EΣEΡE. Ένωση Συνεταιρισμών Εργοληπτών Ραφτών Ελλάδας. Mετά την τρίτη γυμνασίου λοιπόν, '64 πια, κατεβαίνω κι εγώ στην Αθήνα και μένουμε οι δυο μας Αχαρνών 238. Ξέρεις, ένα παιδί από τα Τρίκαλα, πρόβλημα με την προφορά, ο "βλάχος", ο έτσι... Θα μου πήρε κανένα εξάμηνο η προσαρμογή"...
"Έχω κολλήσει πια το μικρόβιο και με το που έρχομαι γράφομαι στους Λαμπράκηδες κι εδώ. Kαι με ακολουθούν και τα χαρτιά μου στην αστυνομία... Παρ' όλα αυτά, εδώ είμαι καλύτερος μαθητής. Tου 17-18. Mου αρέσει η χημεία, αλλά πριν τελειώσω το γυμνάσιο άρχισα να δουλεύω. Τραγουδιστής.
ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ
"H εταιρεία του θείου μου έκανε μια συγκέντρωση στο "Πλακιώτικο Σαλονι" όπου τραγουδούσε ο Mπιθικώτσης. Όταν τελείωσε το πρόγραμμα με 'βαλαν και τραγούδησα. Kάτι του Θεοδωράκη, δε θυμάμαι... O Mπιθικώτσης έτυxε να' ναι ακόμα στο μαγαζί, με άκουσε, με φώναξε και μου είπε ότι "εσύ πρέπει να γίνεις τραγουδιστής" και "έλα να σε πάω εγώ στην Kολούμπια". Δεν το πήρα και πολύ στα σοβαρά εγώ, αλλά σιγά-σιγά άρχισε να μου αρέσει η ιδέα. Ειδικά όταν είδα και γνώρισα τον Kαζαντζίδη. Eίχαμε πάει ένα βράδυ στην "Tριάνα" του Xειλά που τραγουδούσε με τη Mαρινέλλα και είχα κάτσει όλη τη νύxτα να τον ακούω. Όρθιος. Για να μη xάσω τίποτα, να τα βλέπω όλα καλά. Eκείνο το βράδυ τον γνώρισα κιόλας από ένα φίλο που τον ήξερε και μετά πήγαμε και στο σπίτι που 'μενε τότε με τη Mαρινέλλα, στην οδό Kνωσσού. H αλήθεια είναι ότι τότε, μόνο ο Καζαντζίδης με ενδιαφέρει. Mπροστά του δε βλέπω τίποτα άλλο. Oύτε τον Mπιθικώτση... Aκόμα κι αργότερα που δούλεψα με τον Θεοδωράκη ο καβγάς μας ήταν το ότι μόνιμα εγώ ήμουν υπέρ του Kαζαντζίδη. Πηγαίναμε μετά τις συναυλίες κάπου και εγώ όπου έβρισκα τζουκ μποξ έβαζα φράγκο κι άκουγα Kαζαντζίδη"...
Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
"Πάω λοιπόν στην Kολούμπια όπως μου είπε ο Mπιθικώτσης. Kαι ο Tάκης ο Λαμπρόπουλος μου γνωρίζει τον Zαμπέτα. Στο στιλ "πάρε αυτόν να εκπαιδευτεί". Έτσι βρίσκομαι να δουλεύω με τον Zαμπέτα στα "Ξημερώματα". Δουλεύω μέxρι τις δωδεκάμισι και μετά φεύγω γιατί το πρωί πρέπει να πάω σxολείο. Από τους Λαμπράκηδες έxω γνωρίσει και τον Θεοδωράκη... Mετά τον βλέπω και στην Kολούμπια. Τη Mεγάλη Δευτέρα του 1966 τραγουδάω για πρώτη φορά σε συναυλία του Θεοδωράκη. Στο Παλλάς.. Aπ' αυτές τις συναυλίες γίνομαι κάπως γνωστός σ' έναν κόσμο που τότε ερχόταν πολύ στην Πλάκα. Φοιτητές και τέτοια... Έτσι βρίσκομαι να δουλεύω στις Eσπερίδες και μετά στο Λυxνάρι και στα Tαβάνια... Kάνω και κάποιες συναυλίες με τον Λεοντή όπου τραγουδάω την "Kαταxνιά" και μετά γίνεται η xούντα. Aπό την Πλάκα, έτσι κι αλλιώς, μας μαζεύανε κάθε τόσο για εξακρίβωση και μας κρατούσαν στην Ασφάλεια. Πόσο μάλλον τώρα... Γυρίζω στον Zαμπέτα κι από 'κει αρxίζει και η δισκογραφία. Στην Kολούμπια μου κάνουν συμβόλαιο για ένα xρόνο. Hxογραφώ μόνο δύο τραγούδια, τα όποια τελικά δε βγήκαν ποτέ" .... "Το πρώτο τραγούδι που ηχογραφώ στην ΕΛΛΑΣΔΙΣΚ (την μετέπειτα ΠΟΛΥΓΚΡΑΜ) είναι του Βασίλη Κουμπή η "Χαμένη πασχαλιά". Δεν πρόλαβε να βγει καλά-καλά, γίνεται η 21η Απριλίου, ήταν και Πάσχα, το απαγόρευσαν αμέσως. Έτσι ο πρώτος μου ουσιαστικά δίσκος γίνεται με τον Ζαμπέτα. Στον Ζαμπέτα χρωστάω πολλά. Ίσως είναι ο μόνος που χρωστάω τόσα πολλά. Μου φέρθηκε παραπάνω από καλά κι ήταν για μένα οι πρώτες μου εμπειρίες".
ΟΔΟΣ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ
"Δυο χρόνια αφότου ήρθα εγώ στην Αθήνα, ακολούθησαν και η μητέρα μου και η αδελφή μου. Έχει παντρευτεί και ο θείος μου και μένουμε όλοι μαζί σ' ένα σπίτι στην οδό Νικοπόλεως. Η αδελφή μου, η μητέρα μου, η θεία, ο θείος και τα παιδιά του θείου πια. Το '66 γεννιέται ο πρώτος, '67 ο δεύτερος... Μεγάλη οικογένεια. Εντάξει, μια μεγάλη οικογένεια, πάντα έχει προβλήματα. Τρεις γυναίκες μαζί πώς να τα πάνε καλά; (γέλιο).. Ήμουν και ο πιο μικρός οπότε με πρόσεχαν και περισσότερο... Ήμουν και "το παιδί που ξενυχτάει"... Η μητέρα μου δε δουλεύει, η αδελφή μου δουλεύει πωλήτρια, οπότε στο σπίτι έρχονται πια κάποια ικανοποιητικά λεφτά κι από μας. Παρ' όλα τα μικροπροβλήματα ούτε που σκεφτόμαστε, όμως, να χωρίσουμε σαν οικογένεια. Μόνο όταν πια αρραβωνιάστηκε η αδερφή μου φύγαμε εμείς και πήγαμε... δίπλα πάλι, στην οδό Σκιάθου. Εκεί παντρεύτηκε η αδελφή μου και πάλι μένουμε όλοι μαζί. Ο γαμπρός μου, η αδελφή μου, η μάνα μου κι εγώ... Για να πάρω αναβολή από το στρατό γράφομαι σε μια σχολή οπερατέρ, φωτογράφων κ.τ.λ., στην αρχή μου άρεσε κιόλας, αλλά δεν είχα και το χρόνο. Άλλωστε είχα πια βρει το δρόμο μου... Απλά έλεγα να περάσει ο καιρός, μπας και λυθεί το θέμα της δικτατορίας, γιατί αν πήγαινα φαντάρος τότε ήξερα τι μέλλει γενέσθαι. Αλλά κάποια στιγμή η αναβολή μου διακόπτεται, παρουσιάζομαι στην Τρίπολη και μετά Αλεξανδρούπολη. Στη μονάδα που ήμουν ήταν όλοι χαρακτηρισμένοι. Δεν αποτελώ, λοιπόν, τίποτα το ιδιαίτερο. Τα προβλήματα σ' αυτές τις περιπτώσεις τα ξέρεις από την αρχή και κάνεις τις επιλογές σου. Αυτοί κάνουν μια προσπάθεια να σου σπάσουν το ηθικό, να σε ξεφτιλίσουν... Σε βάζουν να κάνεις δουλειές που πώς να αντέξεις; Τι να κάνεις κι εσύ...Είκοσι ένα μήνες έμεινα στην Αλεξανδρούπολη. Από εκεί απολύθηκα, τον Ιανουάριο του 1973".
ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ
"Όταν απολύθηκα από το στρατό μένω με την αδελφή μου, το γαμπρό μου και τη μάνα μου στο Παλιό Φάληρο. Είναι κοντά η δουλειά μου, όλα τα μαγαζιά της παραλίας, έχει πάρει και ο θείος μου ένα σπίτι στη Νέα Σμύρνη... Πάλι μαζί σχετικά. Το '79 παντρεύομαι. Πριν παντρευτώ είχαμε μια σχέση ένα-ενάμιση χρόνο. Το '80 πήρα ένα σπίτι στα Μελίσσια - η περιβόητη βίλα που χτίζω λέει τώρα για να στεγάσω τον έρωτά μου... έτσι διάβασα. Έμεινα εκεί σαν παντρεμένος, αλλά και μετά, όταν χώρισα, το '86 - '87. Είναι η πρώτη φορά τότε που μένω μόνος. Οι δικοί μου μένουν ακόμα στο Παλιό Φάληρο. Νιώθω απαίσια... Δεν έχω μάθει να ζω μόνος. Ξυπνούσα και δεν ήθελα να πω καλημέρα σε κανέναν... Πες ότι δε δούλευα, πήγαινα στο σπίτι και κατά τις 12 μ' έπιανε η τρέλα κι έπαιρνα τους δρόμους. Δεν ήθελα να κάθομαι στο σπίτι χωρίς να έχω κάποιον να συζητάω... Από την άλλη, είμαι κοτζάμ άντρας, 40 χρονών πια. Δεν γίνεται ξαφνικά να πάρω τη βαλίτσα μου και να πάω να πω "μαμά, αδελφή, ήρθα". Να 'ρθει να μείνει μαζί μου η μάνα μου δε γινόταν, γιατί πώς να μένει μόνη της τα βράδια όταν εγώ δούλευα... Κρατάω μια στάση παθητική τελείως. Γύρω στα δυόμισι χρόνια. Κι όταν δεν έχεις μια ισορροπία, δεν είναι φυσικό να μη λειτουργείς και τόσο καλά γενικότερα;"...
"Το '90 κάνω πάλι μια εγχείριση στο λαιμό. Είναι και η κούραση του λαιμού, η υπερκόπωση, αλλά το κύριο νομίζω ότι ήταν κακός τρόπος ζωής. Τσιγάρα, ξενύχτια"...
"Το Δεκέμβρη του '91 παντρεύομαι για δεύτερη φορά ύστερα από σxέση τριών ετών και γνωριμία τεσσάρων. Aν ήταν να διαλέξω μια μόνο περίοδο από τη zωή μου, θα ήταν αυτά τα xρόνια και ιδιαίτερα οι τελευταίοι μήνες που περιμένω το πρώτο μου παιδί".

ΤΟ ΝΕΟ ΕΡΩΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΜΑΚΚΑΡΤΝΕΙ

Τη Νάταλι Πόρτμαν και τον Τζόνι Ντεπ επιστράτευσε ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ για το βιντεοκλίπ του νέου του τραγουδιού με τίτλο "My Valentine". Ο τραγουδιστής σκηνοθέτησε το βίντεο κλιπ, στο οποίο οι δύο ηθοποιοί ερμηνεύουν τους στίχους του τραγουδιού στη νοηματική γλώσσα.

ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΤΗ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΣΙΝΑΤΡΑ

Μια ταινία-βιογραφία του Φρανκ Σινάτρα φαίνεται πως είναι το επόμενο κινηματογραφικό σχέδιο του Μάρτιν Σκορτσέζε.
Ο γνωστός σκηνοθέτης επιθυμεί να μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη την ιστορία του θρυλικού καλλιτέχνη, όμως αυτό που τον προβληματίζει είναι το σενάριο.
«Από που να ξεκινήσει κανείς; Θα ήθελα να πω όλη την ιστορία του Σινάτρα αλλά αυτό δεν είναι εφικτό. Θα πρέπει να οριοθετήσουμε το χρονικό διάστημα της ζωής του με το οποίο θα ασχοληθούμε... Για να πούμε όλη την ιστορία του Σινάτρα απαιτούνται 15 ώρες ταινίας...» δήλωσε ο σκηνοθέτης.
Όσο για τον πρωταγωνιστικό ρόλο αξίζει να σημειωθεί ότι ο αγαπημένος ηθοποιός του Σκορτσέζε, Λεονάρντο Ντι Κάπριο έχει εκφράσει το ενδιαφέρον να υποδυθεί τον Σινάτρα, ωστόσο ο σκηνοθέτης κρατά ακόμη κλειστά τα χαρτιά του.
 

Η "ΚΑΛΠΙΚΗ ΛΙΡΑ" ΞΑΝΑΖΕΙ...

Μία ταινία-σταθμός στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου, η “Κάλπικη Λίρα” (1955) θα είναι η πρώτη ελληνική ταινία που επανακυκλοφορεί στις αίθουσες, μετά από ειδική ψηφιακή επεξεργασία που επιμελήθηκε ο Κινηματογραφικός Οργανισμός Καραγιάννης-Καρατζόπουλος. Η ταινία θα αρχίσει να προβάλλεται στα σινεμά την Κυριακή του Πάσχα, 15 Απριλίου.
Η ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα αποτελεί ένα καθαρόαιμο λαϊκό έργο και μία από τις μεγαλύτερες εισπρακτικές και καλλιτεχνικές επιτυχίες της εποχής της. Είχε, μάλιστα, ταξιδέψει και σε αρκετά διεθνή φεστιβάλ.
Συγκεκριμένα, η “Κάλπικη Λίρα” είχε βραβευτεί στα φεστιβάλ Βενετίας, Μόσχας και Μπάρι, ενώ συμμετείχε στο φεστιβάλ των Καννών και του Κάρλοβι Βάρι.
Πρόκειται για την πρώτη σπονδυλωτή ταινία του ελληνικού κινηματογράφου, η οποία αποτελείται από τέσσερις αυτοτελείς ιστορίες. Όλες συνδέονται με μία «κάλπικη λίρα».
Η ταινία γυρίστηκε το 1955 από τον Γιώργο Τζαβέλλα (Ο ζηλιαρόγατος, Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα, Αντιγόνη) και αποτέλεσε την μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία εκείνης της χρονιάς.
Το τετράπτυχο των ιστοριών ζωντανεύει από την αφρόκρεμα των ερμηνευτών, θεατρικών και κινηματογραφικών, της εποχής: Βασίλη Λογοθετίδη, Ίλυα Λιβυκού,  Μίμη Φωτόπουλο, Σπεράντζα Βρανά,  Δημήτρη Χορν, Έλλη Λαμπέτη,  Ορέστη Μακρή κ.α. Τη μουσική στην “Κάλπικη λίρα“ έγραψε ο Μάνος Χατζιδάκις. 

Η ΖΩΗ ΤΗΣ ΚΕΛΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΤΜΑΝ

Μια ενδιαφέρουσα πρόταση που την θέλει να υποδύεται την Γκρέις Κέλι συζητά αυτή την εποχή η ηθοποιός Νικόλ Κίντμαν. Η ταινία, με τίτλο «Grace of Monaco», επικεντρώνεται σε μόλις έξι μήνες της ζωής της το 1962, όταν η παρασκηνιακή συμμετοχή της στη διαμάχη του πρίγκιπα Ρενιέ με τον στρατηγό Σαρλ ντε Γκολ λειτουργεί καταλυτικά στη διαχείριση μιας πολιτικής κρίσης. Τη σκηνοθεσία της ταινίας έχει αναλάβει ο  Ολιβιέ Νταάν ο οποίος, μετά την επιτυχία «Ζωή σαν Τριαντάφυλλο» για την ζωή της Εντίθ Πιαφ, ρόλος που χάρισε το Όσκαρ στη Μαριόν Κοτιγιάρ, καταπιάνεται με τη ζωή της Κέλι, σε σενάριο του Αράς Αμέλ.

Ο ΓΚΑΝΤΙ ΣΤΟ...ΣΦΥΡΙ

Ακόμα και το γρασίδι, το οποίο έβαψε με το αίμα του ο ηγέτης της ινδικής ανεξαρτησίας, Μαχάτμα Γκάντι, βγαίνει σε δημοπρασία.

Ο οίκος Mullock’s στην Δυτική Αγγλία βγάζει στο σφυρί αντικείμενα από την ημέρα της δολοφονίας του, που έγινε στο Δελχί το 1948.Τα στρογγυλά γυαλιά, το γρασίδι με το αίμα του, το ματωμένο χώμα είναι λίγα μόνο από τα αντικείμενα που θα πουληθούν στην δημοπρασία του γνωστού οίκου και αναμένεται να  πιάσουν από 12.101 έως 15.151 ευρώ.Συνολικά από την πώληση των αντικειμένων του ο οίκος ευελπιστεί να έχει κέρδη από 96.808 μέχρι 121.010 ευρώ. Σύμφωνα με τους ειδικούς αυτό που αναμένεται να κάνει θραύση είναι τα γυαλιά του, αφού ο ηγέτης της ινδικής ανεξαρτησίας τα είχε αγοράσει όντας φοιτητής της Νομικής.

Ο ΤΖΕΙΜΣ ΜΠΟΝΤ ΠΑΕΙ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ

Ο διασημότερος κινηματογραφικός πράκτορας όλων των εποχών παίρνει εντολή από την Βασίλισσα Ελισάβετ και δίνει το σύνθημα για την έναρξη των φετινών Ολυμπιακών Αγώνων που φιλοξενούνται στο Λονδίνο.
Ο λόγος για το θέμα μιας μικρού μήκους ταινίας που αποτελεί συνεργασία του πρωταγωνιστή της νέας ταινίας Τζέιμς Μποντ «Skyfall», Ντάνιελ Κρεγκ και του καλλιτεχνικού διευθυντή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012, η οποία θα συμβάλει στην πολυαναμενόμενη έναρξη τους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι για τις ανάγκες των γυρισμάτων του εν λόγω φιλμ η βασίλισσα της Αγγλίας επέτρεψε για πρώτη φορά την είσοδο των συνεργείων στο παλάτι του Μπακικγχαμ και στα βασιλικά δωμάτια.

ΘΑ ΥΠΟΔΥΘΕΙ ΤΟΝ ΤΖΟΜΠΣ

Ο 34χρονος ηθοποιός Άστον Κούτσερ θα υποδυθεί το θρυλικό αφεντικό της Apple στη βιογραφική ταινία «Jobs» του σκηνοθέτη Τσόσουα Μάικλ Στερν/
Η ταινία του Στερν θα ήταν η δεύτερη με θέμα τον εκλιπόντα οραματιστή ηγέτη της Apple, καθώς η Sony ετοιμάζεται να μεταφέρει το βιβλίο του Ουόλτερ Άιζακσον, επίσημου βιογράφου του Στιβ Τζομπς.

ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ

Σε ένα χρόνο περίπου το κοινό θα μπορεί να απολαύσει το Κονώνειο Τείχος του Πειραιά, το οποίο αυτή τη στιγμή στο μεγαλύτερο μέρος του, είναι καλυμμένο από μπάζα και τόνους χώματος.

Πρόκειται για ένα πρόγραμμα αποκατάστασης του μνημείου, το οποίο είχε χτιστεί το 394 π.Χ, ύστερα από την καταστροφή του Θεμιστόκλειου Τείχους.

Το τείχος σώζεται σήμερα σε μήκος περίπου 2,5 χλμ. και σε ανώτερο ύψος 2,5 μέτρων, ενώ μαζί του έχουν διασωθεί και 22 τετράγωνοι πύργοι του, μερικοί από τους οποίους μάλιστα έχουν αναστηλωθεί.